Staken blijft nodig!?

Staken blijft nodig! Dat lijkt de logische conclusie van de afgelopen week. De CAO Metaal&Techniek, de grootste in de marktsector, kwam tot stand. Het kabinet kwam na onafhankelijke verkenning met nieuwe voorstellen voor de CAO Politie. En in navolging daarvan ging (dezelfde) onafhankelijke verkenner ook op zoek naar oplossingen voor het conflict over de CAO Ambulancezorg. Wat deze drie totaal verschillende sectoren gemeen hebben is dat er maandenlang actie is gevoerd, tot stakingsacties toe. En die lijken in alle drie de sectoren (hoewel het eind van de acties bij de politie en de ambulancezorg nog geen feit is) uiteindelijk succes op te leveren.

Maar wat ook opvalt is dat er in geen van de drie sectoren grote verliezers zijn. De metaalwerkgevers lijken, net als de vakbonden, helemaal niet zo ontevreden met het bereikte principe-akkoord over de CAO. Het kabinet kwam snel en ogenschijnlijk zonder al te veel moeite met nieuwe voorstellen voor een 3-jarige CAO Politie. De wending in de ambulancezorg is nog te pril voor een beoordeling, maar werkgevers en één van de vakbonden (CNV Zorg en Welzijn) spreken hun vertrouwen in de verkenning uit.

Dat roept toch de vraag op: hadden deze resultaten niet in overleg gerealiseerd kunnen worden zónder voorafgaande stakingsacties? In steeds meer sectoren en bedrijven zoeken CAO-partijen naar nieuwe wegen voor het voeren van CAO-onderhandelingen. Meer gezamenlijk en minder tegenover elkaar is daarbij de rode draad. Co-creatie is vaak het instrument dat daarbij wordt ingezet. Jongerenorganisaties van FNV en CNV bepleiten deze manier van onderhandelen. En er worden aantoonbare resultaten mee geboekt. Daarom mag er, ondanks de successen van deze week, toch een vraagteken staan achter de kop: Staken blijft nodig!?

Henk Strating, oprichter HS Arbeidsvoorwaarden